ιερακόμματος

ἱερακόμματος, -ον (Μ)

αυτός που έχει μάτια γερακιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιέραξ, -ακος + -όμματος < όμμα (πρβλ. δυσ-όμματος, μον-όμματος)].